“Mam…ik heb een briljant idee!” hoor ik aan de andere kant van de lijn. Meestal is dat een voorbode voor iets hilarisch van mijn kind, dus ik ga er eens goed voor zitten. “Ik koop een kerstboom…”. Ik zet mijn goedgeplande ja’s en hm hm modus aan. “Dan koop ik witte kerstballen…”. “Ja…” zeg ik. “Dan nummer ik die ballen van 1 tot en met 31…”. “Hm hm…” Ik weet dat we vlak bij het briljante gedeelte van het verhaal zijn gekomen. “En dan haal ik elke dag een bal UIT de boom, zodat ik Oudejaarsdag de hele kolerebende weer opgeruimd heb!” Ik gier van het lachen. “Inderdaad, briljant, mijn kind!” Het is een omgekeerde kerst! Geweldig!
Mijn kind heeft een hekel aan Kerst, had ik dat al opgemerkt? Niet? Bij deze dan. Het is gedoe en je moet ‘verplicht’ aardig doen en opzitten tijdens het gourmetten. Dat is aan hem niet besteed. Hoe dat komt? Ik neem de volledige schuld op mij. Ik heb er ook een hekel aan. Niet aan de boom en de versiering. Dat is wel mijn ding. Maar oh oh, de Kerstdagen zelf, laten we die maar gewoon overslaan.
Ik geneer me wel een beetje dat ik, mevrouwtje Happy Minds, een hekel aan iets heb. Het zou toch juist positief kunnen zijn en het woordje ‘feest’ zit in feestdagen. Hoe komt het dan dat ik het liefst in een hutje op de hei ga zitten tot het over is? Tja… psychologen zullen ongetwijfeld een onderzoek doen naar mijn jonge jaren en daar zal het ergens wel mis gegaan zijn, vrees ik. Ik weet dat mijn ouders het liefst met vakantie gingen rond de Kerst om de stress van het hele gebeuren te ontlopen. De familiebanden waren wat ingewikkeld zeg maar. Mijn kleine ego diva Betty heeft er ook zo haar mening over. “Ja hallo, Betty hier even…” “Zeg nou eerlijk, mensen… twee dagen per jaar moeten we er aan geloven. Eerste Kerstdag naar familie van hem, dan de Tweede naar die van haar. Als je pech hebt waren de ouders ook nog gescheiden en moet je Kerstavond nog in de agenda erbij proppen om zo tot een kloppend bezoekaantal te komen.
Inmiddels zijn de Kerstdagen weer achter de rug en heeft mijn kleine egootje het weer amper overleefd. Oud en Nieuw nog even en dan kunnen we weer terug naar de regelmaat van het dagelijks leven. Ze heeft nog even zitten sputteren op de nieuwe kersthit van meneer Evers… ‘Kon het maar altijd Kerstfeest zijn’???” Serieus.. vriend?
De kerstversiering zit weer in de doos, het huis is weer aan kant, tulpjes staan in de vaas… we gaan 2020 in.
Voor wie geen omgekeerde Kerst heeft gevierd, hoop ik dat het fijne dagen waren en namens mij en Betty wens ik jullie een heel mooi 2020 toe.
